تقریبا همه  ما عشق را به عنوان یک احساس میشناسیم ..

 به نظر میرسه ماهیت اصلی عشق نوعی انرژیست. در فیزیک به طور ملموس انرژی را توانایی انجام کار معرفی میکنیم و ماهیت دقیق عشق هم همینه ... در مصرع زیبا بیستون را عشق کرد شهرتش فرهاد برد ماهیت اصلی عشق به زیبایی بیان شده.. درست همانطور که انرژی به ما قدرت انجام کار را میداد. شاید اونچه که باعث شک و تردید ما در پذیرش این واقعییته دیدن روزانه ادمهای عاشقی است که نه تنها عشق هیچ توانایی به اونها نداده بلکه توانایی انجام هر کار دیگری را هم از اونها گرفته..

همینجاست که میشه اصلی ترین تفاوت عشق و وابستگی را تبیین کرد وابستگی هم نوعی انرژیست به اندازه عشق اما مانند عشق انرژی مثبت و سازنده نیست بلکه انرژی منفی و مخربه. به طور خیلی ساده انرژی وابستگی مشابه انرژیه که در یه بمب هسته ای وجود داره و فقط توانایی و قدرت تخریب داره انرژی وابستگی از نوع منفیه و به همین دلیل همه انرژی های مثبت انسان را از بین میبره...

رسم دوست داشتن

 

دوست داشتن واقعی این نیست هروقت تنهایی و دلت برای عزیزت تنگ میشه بری سراغش!!!   

دوست داشتن واقعی اینه هروقت اطرافت اونقدر شلوغه که حتی فراموش میکنی یه نفر را چقدر دوست داری ازش یاد کنی!!  

من فقط لحظه ای سراغ عزیزانم میرم که اونها را فراموش کرده باشم نه لحظه ای که در اتش دلتنگیشون در حال سوختنم!!