و کلاسم تخته ای میبینم
که سکوتش...
قاب عکسی است
مردی که نگاهش...
همکلاسی من دختری مو طلایی
ذهن او مشغول افکارش بلند
ایه ای که نماد خاموشی
مهتابی که همیشه بی نور است
کنجی از کلاسم تنهاست
و کلاسم چه زیبا..
پنجره ای رو به طلوع
صندلی هایی در هم..
ادمهایی از جنس ادم..
و کلاسم چیزی نیست در ان
جز....
و کلاسم ارامکده دردهایم...
Jale bud aji
Aramkade dardhayat!!
سلام دوست عزیز
زیبا بود مثله همیشه
موفق باشی
عکس های خیلی زیبایی انتخاب کردید.دستتون درد نکنه
باز هم از لطفتون سپاسگذارم