رعد

اینجا کلبه تنهایی من است کسی نمی اید کسی نمیبیند کسی نمیفهمد فقط من هستم و تو.. معبود بزرگ من.. نمیخواهم کسی بیاید و ببیند..

رعد

اینجا کلبه تنهایی من است کسی نمی اید کسی نمیبیند کسی نمیفهمد فقط من هستم و تو.. معبود بزرگ من.. نمیخواهم کسی بیاید و ببیند..

و کلاسم

 

  

     و کلاسم تخته ای میبینم

  که سکوتش...

  قاب عکسی است

  مردی که نگاهش...

                    

  همکلاسی من دختری مو طلایی 

  ذهن او مشغول افکارش بلند

  ایه ای که نماد خاموشی

  مهتابی که همیشه بی نور است

  کنجی از کلاسم تنهاست

  و کلاسم چه زیبا..

  پنجره ای رو به طلوع

  صندلی هایی در هم..

  ادمهایی از جنس ادم..

  و کلاسم چیزی نیست در ان

  جز....

  و کلاسم ارامکده دردهایم...

نظرات 3 + ارسال نظر
SAHA چهارشنبه 5 آبان‌ماه سال 1389 ساعت 07:24 ب.ظ

Jale bud aji
Aramkade dardhayat!!

علی چهارشنبه 19 آبان‌ماه سال 1389 ساعت 04:33 ب.ظ http://zeydebneali.blogsky.com/

سلام دوست عزیز
زیبا بود مثله همیشه
موفق باشی

FARVARDINIES BOY جمعه 20 اسفند‌ماه سال 1389 ساعت 07:42 ب.ظ

عکس های خیلی زیبایی انتخاب کردید.دستتون درد نکنه

باز هم از لطفتون سپاسگذارم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد